Daniel Russell ve arkadaşları UCLA’da, insanların yalnızlıklarını 1978’de ölçmek için standartlaştırılmış bir yol oluşturmak için yola çıktığında, tarihe göre en az eğlenceli olan 20 maddelik bir anket oldu. “Hiç” den “sık sık” a kadar dört basamaklı bir ölçekte, bireylere sordu: Hangi sıklıkta ya da konuşacaklarını kimsenin hissettirmediğini? Başkalarıyla olan ilişkilerinin anlamlı olmadığını hissettim ne sıklıkta? Ne sıklıkta terk edilmiş gibi hissettiler?
Muhtemelen kendinden geçmiş ve yalnız hissi veren kişilerin iç yaşantılarını öğrenmenin en acısız yolu değildi. Fakat 40 yıl boyunca, UCLA Yalnızlık Ölçeği , bazı Batılı ülkelerde şimdi bir salgın olarak adlandırılan şeyin incelenmesinde değerli bir araç haline geldi . Durumdaki durum: İngiltere, geçtiğimiz hafta hükümetinde Yalnızlık için Bir Bakan’ın kurulmasını açıkladı. Spor ve Sivil Toplumun eski bakanı Tracey Crouch’a, şimdi, Jo Cox’un Yalnızlığı Komisyonu’nun (2016’da öldürülen bir Parlamento üyesi olarak anılacaktır) reçetelerini yapmakla görevlendirileceğini ve bu raporun Geçen yıl, 9 milyondan fazla İngiliz yetişkinin, yetişkin nüfusun yaklaşık yüzde 15 ila 20’sini “sıklıkla ya da daima yalnız” olduğunu bildirdi. Karşılaştırma yapmak için, ABD’deki tüm yetişkinler arasındaki yalnızlık araştırması kıt iken , 2012 yılında yapılan bir araştırmada , 60 yaşın üzerindeki Amerikalı erişkinlerin yüzde 20 ila 43’ünde “sık veya yoğun” yalnızlık yaşanmıştır.
Araştırmacılar yalnızlığı araştırdıklarında bunu “” arzulanan sosyal bağlantı seviyesiyle gerçek sosyal bağlantı seviyeleri arasındaki algılanan tutarsızlık “olarak tanımlama eğilimindeler, diyor Brigham Young Üniversitesi psikoloji ve sinirbilimi profesörü Julianne Holt-Lunstad. Toplumsal olarak izole edilen bazı insanlar mutlaka yalnız hissetmez ve yalnız kalan bazı insanlar kendilerini daha az yabancılaşmış hissettiren insanlar tarafından çevrilidir .
Ancak 9 milyon yalnız muhtemelen ulusal moralde bir engel oluşturmaz; Ulusal verimlilik ve sağlık sistemleri üzerinde de bir baskı unsuru olacak gibi görünüyorlar. Yalnız insanların cesetleri, yalnız olmayan insanların cesetlerinden belirgin şekilde farklıdır. Holt-Lunstad uzun solukluluğun “birini kronik sağlık koşulları için risk altına alabilir, çeşitli sağlık koşullarını kötüleştirebilir ve sonuçta erken ölüm riski altına sokabilir” dedi. Yalnız insanların cesetleri daha olası:
Yüksek tansiyon ve kardiyovasküler hastalık. Görünüţe göre yalnızlık, mecazi kalbiniz ve harfleriniz için kötüdür. Holt-Lunstad’ın işaret ettiği gibi, yalnız kalmak, çevremizin güvensiz ya da düşmanca hissetmesini sağlayabilir – ki çoğu çoğumuz canlı olarak ve bazen de aceleyle, endişeyle yalnızca acı çekerek, kalp hızımızı ve kan basıncımızı hızlandırabilir yukarı git.
Bu kardiyovasküler etkilere sıklıkla “stres hormonu” olan kortizole atıf yapılır ve yalnızlık üzerine çalışmalar, yalnız insanlarda sürekli olarak kortizol seviyelerinin yükseldiğini göstermiştir. Hangi katkıda bulunabilir sorunların diğer türlü: “Kronik yüksek tansiyon hipertansiyon yol açabilir,” Holt-Lunstad diyor “ve hipertansiyon kalp hastalığı için bir risk faktörüdür.”
Bu etkiler de zamanla birikebilir. 2002 Ulusal Sağlık Enstitüleri çalışmasının sonuçları, yalnız katılımcıların kardiyovasküler sistemlerinin laboratuar stres testlerine daha az akut yanıt verdiğini, ancak bunun kardiyovasküler sistemlerinin genel olarak daha dar ve basınçlı olmasından kaynaklandığını gösterdi. Ve yalnızlığın fizyolojik etkilerinin bir NIH incelemesine göre, yaşamın erken dönemlerinde reddedilen ya da yalnız hissetmek, genç yaşta yüksek tansiyonun ve orta yaşta daha abartılı yüksek tansiyonun iyi bir öngördürücüsüdür.
Azaltılmış bağışıklık. Yalnız insanlar da hastalıktan daha hassastırlar. Bir 2005 çalışma 83 sağlıklı ilk dönem üniversite birinci sınıf yalnız da grip aşısı almak için daha kötü cevap hissettiğini bildirdi olanların bulundu; vücutları, yalnız olmayanlardan daha iyi antikor üretmedi. Araştırmacı yazarlar, “Yüksek yalnızlık düzeyine ve küçük bir sosyal ağa sahip olanlar en düşük antikor tepkisine sahipti” sözleriyle ekliyor.
Bu neden oluyor? Araştırmacılar Bir yol belirledik beynin vücudun beyaz kan hücrelerinin spesifik bölgelerine “konuşma” dan salgılanan diğer hormonlar ve peptidler ile birlikte stres hormonları, dağılımlarını ve işlevlerini etkileyen olmasıdır.
Enflamasyon. Yalnız insanlar özellikle geniş bir sağlık sorunları kategorisinde önemli bir bileşen olarak görülen kronik enflamasyona duyarlıdırlar. Kalp hastalığı, Alzheimer hastalığı ve potansiyel olarak bazı kanserler bunun sonucunda ortaya çıkabilir; romatoid artirit, tıkanmış arterler ve periodontitis olabilir.
UCLA genomiği araştırmacısı Steve Cole 2015’te NPR’ye açıklamada , araştırmasında “virüs savunmasını durduran ancak belirli beyaz kan hücrelerinin üretimini artıran hormon olan” insanlar yalnız hissettiklerinde, norepinefrin düzeylerinin belirgin olarak daha yüksek olduğunu “gördü. NPR, “aynı zamanda, yalnız insanlar” stres hormonu “kortizolünün iltihabı körükleyen özelliklerine genetik bir bağışıklık geliştirdiklerini yazıyor, bu nedenle savunma iltihabı tepkisi artar.
Kötü uyku. NIH 2002 yılında yalnızlık çalışma yürüttüler ise araştırmacılar bulundu Lonely insanlar olmayan yalnız insanlardan daha uykuya dalmak için uzun sürdü daha kısa süre uyudu: yalnız-duygu insanların yüzyıllardır kendi yatak odalarında bulduk-stresli ne onların laboratuarlarında ve “daha fazla gündüz işlevi” vardı.
Ve elbette, yalnızlığın yalnızlığı fiziksel olarak ne yapmazsa, uyku kaybı neden olur. Uyku-kısıtlama çalışmaları bulduk uykusuz insanlar (bazen tip 2 diyabete yol açar) indirdi glikoz toleransı ve akşamları yüksek stres hormonu seviyelerinin muzdarip olasılığı daha yüksektir. Ayrıca, 2002 NIH çalışmasının yazarları, “Kişiler yalnız kronik olarak bulunuyorsa, bozulmuş uykunun etkilerinin gece yenilenme süreçlerini ve yalnız bireylerin genel direncini azalttığını akla getirmeyi” de ekliyor. Bu bulgular ayrıca uyku kaybının, Daha ileri yaştaki etkileri.
Öyleyse, yalnız başına bir Bakan, halkın yalnız hissettiği bir ülkeye nasıl yardımcı olabilir? Cox Komisyonu, hem yaşadıkları yerde yalnız kimseler bulup hem de onları meşgul etmeyi amaçlayan önlemleri onaylıyor ve bunları şehir konseyleri tarafından organize edilen şehir genelinde “Kapı Kapanması” etkinlikleri ve “Birlikte Kalın” haftasonları gibi topluluk toplantılarına çekiyor. Holt-Lunstad’a bu tür programların çalışmasını bekleyip bekleyemediğini sorduğumda cevabı beni şaşırttı.
“İnsanlar bana, ‘Ne yapmalıyız, insanları dolaştırıp birbirlerine sarılmalıyor muyuz’ diye soruyor” diyor. Holt-Lunstad, Amerika’da da yalnızlık salgınının gelişmekte olduğunu ve ABD’nin yalnızlığı halk sağlığı önceliği haline getirme konusundaki İngiltere liderliğini göz önünde bulundurması gerektiğini söyledi.
Holt-Lunstad , geçtiğimiz baharda Yaşlanma ABD Senatosu Komitesinin önüne yalnızca bu işi yapmayı amaçlayan bazı önlemler önermek için ifade verdi . Örneğin, işitme kaybının, özellikle yaşlı erişkinlerde sosyal izolasyon ve yalnızlık için bir risk faktörü olması nedeniyle, işitme cihazlarını daha uygun fiyatlı hale getirmek için tasarlanan yeni yasal düzenlemelere başlamaya yardımcı oldu . “Duymazsan, bir konuşmanın parçası olmak zordur” diyor. Holt-Lunstad , Oprah Winfrey’nin “Merhabalar Sadece Say” kampanyası ve AARP’nin sosyal izolasyonla mücadele çabalarını da desteklediğini belirtti ancak anlamlı halk sağlığı yararlarının ancak alınan önlemler, araştırma bulgularına sıkı sıkıya bağlıdır.
Ayrıca, Holt-Lunstad, yalnızlık ve yalnızlık ile ilişkili sağlık sorunları riskini değerlendirmenin tıbbi eğitimin bir parçası olması gerektiğini söyledi; doktorlar hastalara yalnızlıkları nasıl önleyeceklerini ve “sağlıklı bir yaşam tarzının bir parçası olarak ciddiye almayı” “sadece uyku, egzersiz, diyet, tüm bu tür şeyleri ciddiye almaya” çağırmalıdır.
Ancak sadece yalnızlık müdahalesine ihtiyaç duyan yaşlılar değil. Sosyal eğitimin okullarda beden eğitiminin öğretilmesi gerektiğini düşünüyor. K-12 müfredatlarında, çocukları “yalnızca sağlığımız için neden önemli olduğunu değil, aynı zamanda iyi ilişkilerin nasıl göründüğünü” öğrenmek de faydalı olacaktır. İyi bir arkadaş nasıl olur “diyor. “Tıpkı fiziksel olarak aktif olmak gibi, sosyal açıdan aktif olmamız gerekiyor.”
Gençlerin yalnızlık araştırması bol değildir. Ama ne var mıdır yalnızlık bir sağlık krizi gibi yakında ortadan kalkacağını olmayabilir önerir: Geçen yıl yayınlanan bir UCLA Berkeley çalışma buldum 21 ile 30 arasında yetişkinlerin büyük sosyal ağlar olmasına rağmen, bunlar iki kat daha fazla gün duygu geçirdi bildirilen yalnız veya sosyal olarak izole 50 ila 70 arasında yetişkinlerden daha fazla.
[zombify_post]
Yorumlar 0